அழிவின் விளிம்பில் தமிழின மில்லை
மொழியின வெறியால் மூண்டது தொல்லை
வழிவழித் தமிழன் வலியின் பிள்ளை
விழிகளில் வழிந்திடும் கண்ணீர் முல்லை
சிங்கள ஓநாய் ஜெயித்தது கானல்
எங்களி னீழம் எமக்கே காணீர்
பொங்கும் புனலும் புகழும் எங்கும்
தங்கும் எங்கள் தமிழரி னீழம்
தமிழர் நாங்கள் தரணியை ஆண்டோம்
அமிழ்தினு மினியது அடியேன் தாய்மொழி
தமிழன மின்று தரணியில் பிணமாய்
அம்மா அப்பா அகதியாய் எங்கோ...
ஓநாய் குடித்த உதிரம் அதிகம்
தேனாய் இனிக்கும் தமிழினச் சொற்கள்
மானாய்த் திரிந்த மங்கையர் கூட்டம்
வீணாய் மண்ணில் வீழ்ந்தது கண்டீர்
துன்பம் மறைந்து தளிர்க்கும் வசந்தம்
அன்பும் ஓர்நாள் அகிலத்தை யாளும்
பண்பா லுயர்ந்த பழந்தமிழ்க் கூட்டம்
ஒன்றாய் நின்றா லுயர்வே வாழ்வில்
No comments:
Post a Comment